Cumhuriyet döneminde Türk şiirinin genel özellikleri şöyledir:
- Şiirlerde kullanılan dil son derece anlaşılır ve yalındır.
- Şiirde aruz ölçüsü büyük bir çoğunluk tarafından terk edilmiş ve milli ölçümüz olan hece ölçüsü yaygınlaşmıştır.
- Ahmet Haşim, Yahya Kemal gibi bazı şairler aruz ölçüsüyle şiir yazmaya devam etmiştir.
- Halk şiiri geleneği, Cumhuriyet dönemi Türk şiiri için en önemli kaynak olmuştur.
- Şiirlerde destansı söyleyiş dikkati çeker.
- Nutuk havası taşıyan didaktik (öğretici) şiirler de yazılmıştır.
- Şiirlerde gurbet teması sıkça işlenmiştir.
- Millet sevgisi, yurdu tanıtma ve yüceltme coşkusu şiirlerde önemli bir yer tutar.
- Bu dönemde Anadolu insanını ve Anadolu’yu anlatan şiirler yazılmıştır.
- "Beş Hececiler"in izinden giden Kemalettin Kamu, Behçet Kemal, Ahmet Kutsi, Ömer Bedrettin gibi şairler duygusal bir üslupla Anadolu’yu anlatmış, övmüşlerdir.
- Anadolu’ya yönelme ilke durumundadır; ancak çoğu şair Anadolu’ya dıştan bakmıştır.
- Nazım Hikmet, Ahmet Arif, Fazıl Hüsnü, Cahit Külebi gibi şairler Anadolu’yu gerçekçi (toplumcu-gerçekçi) biçimde anlatmıştır.
- Şiirde şekil ve içerik (muhteva) bakımından büyük değişiklikler olmuş, çeşitli şiir toplulukları ortaya çıkmıştır.
- 1940 yılından sonra serbest şiirin yaygınlaştığı görülür.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder